Zamknięcie przetrwałego prawego łuku aorty (PRAA)
Czym jest przetrwały prawy łuk aorty?
Choroba sercowo-naczyniowa, znana jako przetrwały prawy łuk aorty (PRAA- Persistent Right Aortic Arch), jest również nazywana „anomalią pierścienia naczyniowego”. Wada polega na rozwijaniu się prawego łuku aorty, zamiast lewego.
Chociaż to naczynie jest normalne w rozwijającym się zarodku, jego obecność u rozwiniętego zwierzęcia jest patologią: chociaż nie powoduje problemu dla samego układu sercowo-naczyniowego (tzn. niezakłóconego przepływu krwi).
Skutkiem tej nieprawidłowości jest obecność pewnego rodzaju opaski na przełyku, ponieważ jest on ściśnięty między aortą, a przetrwałym przewodem tętniczym/więzadłem tętniczym.
Objawy
Objawy utrzymującego się prawego łuku aorty stają się widoczne, gdy zwierzę zaczyna przyjmować pokarm stały.
Podczas gdy mleko przemieszcza się dość swobodnie, pokarmy stałe zalegają w przełyku, co prowadzi do jego rozciągnięcia (przełyk olbrzymi). Rozszerzony przełyk, zwany również „megaesophagus”, jest typową przyczyną wtórną do fizycznej niedrożności powodowanej przez przetrwały prawy łuk aorty. Ulewanie, kaszel, zahamowanie wzrostu i problemy
z oddychaniem to najczęstsze objawy kliniczne PRAA
Diagnostyka i leczenie
Wstępną diagnozę PRAA stawia się na podstawie zdjęć rentgenowskich (prześwietleń rentgenowskich) wykonanych po użyciu środka kontrastującego. Tomografia komputerowa jest doskonałą metodą diagnostyczną umożliwiającą ocenę pacjenta z podejrzeniem PRAA. Badanie pozwoli określić konkretny rodzaj anomalii pierścienia naczyniowego, co pomoże chirurgowi w opracowaniu planu chirurgicznego leczenia zwężenia przełyku.
Leczenie zależy od rodzaju anomalii, jednak zazwyczaj polega na przecięciu przetrwałego przewodu tętniczego/więzadła tętniczego, dzięki czemu uwalniamy przełyk z uwięzi.